توضیحات

اولین تفاوت وکیل دادگستری با مشاور حقوقی در این است که فارغ‌التحصیلان رشته‌ حقوق در تمامی مقاطع می‌توانند در شرکت‌ها و سازمان‌های خصوصی و دولتی به‌عنوان مشاور حقوقی به فعالیت بپردازند برخلاف وکالت که نیاز به گذراندن آزمون وکالت و قبولی در آن دارد که در نتیجه به اخذ پروانه وکالت می‌انجامد.

مشاور حقوقی در صورت داشتن پروانه می‌تواند به‌عنوان وکیل شرکت در دعاوی حضور داشته باشد
2. مشاور حقوقی اصولا با انعقاد قرارداد مشاوره در شرکت‌ها و سازمان‌ها به فعالیت می‌پردازد و به استخدام رسمی شرکت یا سازمان محل فعالیت خود در نمی‌آید. به همین دلیل دستمزد مشاور حقوقی به‌صورت ساعتی تعیین می‌شود؛ به‌عبارت دیگر، مشاور حقوقی موظف است تعداد ساعت معینی مثلا 50 ساعت) را به شرکت طرف قرارداد خود اختصاص دهد و در ازای هر ساعت مبلغی دریافت کند.

3. دیگر تفاوت وکیل با مشاور حقوقی در این است که دارندگان پروانه‌ وکالت، قضاوت و سردفتری نمی‌توانند به استخدام رسمی سازمان یا شرکتی در‌آیند و در این صورت لازم است پروانه‌ خود را نزد مرجع مربوط موقتا تودیع کنند، این در حالی است که چنین الزامی برای مشاور حقوقی وجود ندارد و او می‌تواند ضمن فعالیت در نقش مشاور، در صورت امکان به‌عنوان یکی از مشاغل گفته‌شده نیز فعالیت کند.

در حال حاضر به افرادی که دارای تحصیلات کارشناسی و بالاتر از آن می‌باشند و مشاوره می‌دهند مشاور حقوقی می‌گویند لذا نیاز به مجوزی نخواهند داشت و با مشاوران قوه قضائیه متفاوت هستند زیرا برای مشاوره قوه قضائیه نیاز به آزمون جداگانه است.
4. از آنجایی که یکی از وظایف اصلی مشاوران حقوقی ارائه راهنمایی و مشاوره حقوقی است این راهنمایی‌ها هم می‌تواند به یک شخص و هم به یک سازمان و شرکت ارائه گردد و می‌تواند در تمامی زمینه‌های تجاری و قراردادها و مذاکرات مرتبط با آنها باشد که در نتیجه افراد با آگاهی از جنبه‌های قانونی و حقوقی کار و فعالیت تجاری خود تصمیمات درست را اتخاذ می‌کنند. اما وکیل معمولا در مواردی به فرد مشاوره می‌دهد که جرم یا مشکلی ایجاد شده و افراد برای بررسی جنبه‌های حقوقی و یا کیفری آن ها نیازمند راهنمایی هستند.