نصب و اجرای سیستم اعلام حریق یکی از مهمترین اقدامات برای افزایش ایمنی ساختمانهاست.
این کار باید بر اساس استانداردهای سازمان آتشنشانی و با استفاده از تجهیزات معتبر (مثل سنس، زیتکس و …) انجام شود.
1. بازدید و بررسی اولیه ساختمان کارشناسان ابتدا نقشه ساختمان را بررسی میکنند. مسیرهای خروج اضطراری، تعداد طبقات، نوع کاربری (مسکونی، اداری، تجاری یا صنعتی) مشخص میشود. نقاط پرخطر یا محل تجمع افراد شناسایی میشود.
2. طراحی نقشه سیستم اعلام حریق مشخص کردن محل نصب دتکتورها (دود، حرارت یا ترکیبی). تعیین محل شستیهای اعلام حریق دستی در راهروها و خروجیها. جانمایی پنل مرکزی در اتاق نگهبانی یا مکان قابل دسترس. طراحی مسیر کابلکشی و زونبندی سیستم.
3. خرید تجهیزات مورد نیاز بر اساس طراحی، تجهیزات شامل: کنترل پنل مرکزی اعلام حریق دتکتور دود و حرارت آژیر و فلاشر شستی اعلام حریق کابل نسوز و تجهیزات جانبی تهیه میشوند.
4. کابلکشی و نصب تجهیزات کابلکشی طبق نقشه و با رعایت استاندارد کابل نسوز انجام میشود. نصب دتکتورها در سقف یا محل مناسب با ارتفاع استاندارد. نصب شستیها در ورودی و خروجیها در ارتفاع حدود 1.5 متر از سطح زمین. آژیر و فلاشر در مکانهای قابل دید و شنید نصب میشوند.
5. راهاندازی و تست اولیه پس از نصب تجهیزات، سیستم به پنل مرکزی متصل میشود. هر زون به صورت جداگانه تست میگردد. عملکرد دتکتورها، آژیرها و شستیها بررسی میشود.
6. تحویل نهایی و آموزش پس از تأیید عملکرد، سیستم به کارفرما تحویل داده میشود. به کارکنان یا ساکنین نحوه استفاده از سیستم و واکنش در شرایط اضطراری آموزش داده میشود. قرارداد سرویس دورهای برای نگهداری سیستم پیشنهاد میگردد.
نکته مهم: نصب و راهاندازی سیستم اعلام حریق باید حتما توسط تیم متخصص و دارای تأییدیه آتشنشانی انجام شود تا در زمان بازدید، تأییدیه رسمی صادر گردد.