پژواک درمان

دستگاه ونتیلاتور (Ventilator) یک دستگاه پزشکی است که برای کمک به بیمارانی که نمی ‌توانند به طور مستقل تنفس کنند، استفاده می‌ شود. این دستگاه با تأمین هوای مصنوعی به ریه ‌ها، تنفس را برای بیمار انجام می‌دهد.

درواقع باید گفت که وظیفه اصلی دستگاه ونتیلاتور، تأمین هوا (به شکل اکسیژن) و گاز های دیگر (مانند نیتروژن) به ریه‌ های بیمار است. در اکثر موارد، هوای تامین شده به وسیله یک لوله از دستگاه وارد راه هوایی بیمار شده و با توجه به نیاز، به شکل مصنوعی تنفس بیمار را به انجام می ‌رساند. همچنین، دستگاه تنفس مصنوعی می ‌تواند به تنظیمات دقیقی برای فشار هوا، دمای هوا و نسبت ‌های اکسیژن و دی‌اکسید کربن در دسترس بیمار تنظیم شود

دستگاه ونتیلاتور تهویه تنفسی حجمی

دستگاه ونتیلاتور تهویه تنفسی حجمی (Volume Ventilator) یکی از انواع دستگاه‌ های تهویه تنفسی است که برای کمک به بیمارانی که نمی‌ توانند به صورت مستقل تنفس کنند، استفاده می‌شود.

دستگاه ونتیلاتور تهویه تنفسی حجمی کار خود را با ایجاد فشار هوا در ریه‌ های بیمار آغاز می‌کند تا اکسیژن به خون بیمار منتقل شود و دی‌ اکسید کربن از بدن بیمار خارج شود. این دستگاه با استفاده از یک ماسک یا لوله‌ ی تراشه شده به بیمار متصل می‌ شود و با تنظیم میزان فشار، حجم و فرکانس تنفس، تنفس بیمار را کنترل می‌ کند.

دستگاه ونتیلاتور تهویه تنفسی حجمی معمولاً در بخش‌ های مراقبت‌ های ویژه بیمارستان‌ ها و در بیمارانی که به دلایلی نمی‌ توانند به صورت مستقل تنفس کنند مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

دستگاه ونتیلاتور تهویه تنفسی فشاری 

دستگاه ونتیلاتور تهویه تنفسی فشاری (Pressure Ventilator) نیز یکی دیگر از انواع دستگاه‌ های تهویه تنفسی است که به بیمارانی که نمی‌ توانند به صورت مستقل تنفس کنند، کمک می‌ کند. 

دستگاه ونتیلاتور تهویه تنفسی فشاری برای کنترل تنفس بیمار، با ایجاد فشار هوا در ریه‌ های بیمار کار خود را آغاز می‌ کند. در این دستگاه، میزان فشار هوا که به ریه‌ ها اعمال می‌ شود تنظیم می‌ شود. میزان حجم هوا و تعداد تنفس‌ های بیمار نیز به دلیل اعمال فشار مشخص می‌ شود.

در دستگاه ونتیلاتور تهویه تنفسی فشاری، هوا از طریق یک لوله‌ ی تراشه شده به بیمار متصل می‌ شود و با تنظیم میزان فشار، تنفس بیمار کنترل می‌ شود. این دستگاه معمولاً در بیمارستان‌ ها و در بخش‌ های مراقبت‌ های ویژه برای بیمارانی که به دلایلی نمی‌ توانند به صورت مستقل تنفس کنند مورد استفاده قرار می‌ گیرد.

دستگاه ونتیلاتور بی ‌زبان

در دستگاه Non-invasive Ventilator، هوا به بیمار از طریق ماسک یا رابط های دیگری که بر روی صورت قرار می‌ گیرند، تزریق می‌شود. این دستگاه‌ ها به عنوان جایگزینی برای تنفس طبیعی بکار می‌ روند و نیازی به تنفس مصنوعی تحت لوله‌ گذاری ندارند

دستگاه ونتیلاتور همراه

دستگاه‌ Portable Ventilator به صورت کوچک و قابل حمل طراحی شده‌ اند و از طریق باتری ‌ها یا منبع برق قابل حمل به عملکرد می‌ پردازند. آنها برای بیمارانی که نیاز به تنفس مصنوعی دارند و نیاز دارند در خانه یا در محل‌ های دیگر خارج از بیمارستان مورد مراقبت قرار بگیرند، مفید هستند.

همچنین، دستگاه‌ های تنفس مصنوعی مدرن معمولاً دارای قابلیت ‌های پیشرفته ‌تری مانند تنظیم فشار هوا، نسبت اکسیژن و دی‌اکسید کربن، حالت‌ های تنفسی مختلف، نمایشگر های متعدد، امکانات الکترونیکی و نرم‌افزارهای پیشرفته برای مانیتورینگ بیمار و ضبط اطلاعات است.

🟣حمایت از تنفس

دستگاه ونتیلاتور برای بیمارانی که نمی ‌توانند به طور مستقل تنفس کنند، حمایت تنفسی فراهم می‌ کند. این دستگاه به صورت مداوم یا به صورت دوره ‌ای، هوای مصنوعی را به ریه‌ها تزریق کرده و باعث تأمین اکسیژن و دفع دی ‌اکسید کربن می‌ شود.

🟣تسهیل درمان

دستگاه تنفس مصنوعی به تیم پزشکی و مراقبتی اجازه می ‌دهد تا درمان بهینه و مطمئن‌تری را برای بیمار انجام دهند. با تنظیمات دقیق مانند حجم تنفس، فشار هوا، نسبت ‌های اکسیژن و دی‌اکسید کربن، بیمار می‌تواند به تناسب مناسب تنفس کند.

🟣کاهش خستگی عضلانی

استفاده از ونتیلاتور باعث کاهش خستگی و فشار بر عضلات تنفسی می‌شود. برای بیمارانی که عضلات تنفسی ضعیف هستند یا از نارسایی تنفسی رنج می ‌برند، تنفس مصنوعی می‌ تواند وظایف تنفسی را بر عهده بگیرد و انرژی بیشتری را برای بیمار آزاد کند.

🟣استقلال بیشتر برای بیمار

استفاده از دستگاه تنفس مصنوعی می‌تواند به بیماران اجازه دهد تا به طور مؤقت یا دائمی به خانه برگردند و در محیط خانگی زندگی کنند. این امر باعث افزایش کیفیت زندگی بیمار می ‌شود و به او احساس استقلالی و خود مختاری می‌ دهد.

🟣کنترل بهتر بر تنفس

دستگاه تنفس مصنوعی قابلیت تنظیمات دقیق را فراهم می ‌کند که به تیم درمانی امکان می‌ دهد تنفس بیمار را بطور دقیق کنترل کند. این امکان به معنی ارائه مستقیم ترین و مناسب ‌ترین حجم تنفس، فشار هوا و تنظیمات دیگر برای هر بیمار است.

در هر صورت، نوع و مدل دستگاه تنفس مصنوعی که استفاده می‌ شود، بستگی به نیازها و وضعیت بالینی بیمار دارد و توسط تیم درمانی تعیین می ‌شود.  

⚫بیماری نارسایی تنفسی

 بیمارانی که قادر به تنفس مستقل نیستند و نیاز به حمایت تنفسی دارند، مانند افرادی که عضلات تنفسی ضعیف شده است یا از نارسایی تنفسی رنج می ‌برند، ممکن است به دستگاه ونتیلاتور نیاز داشته باشند.

⚫ بیماری‌ های عضلانی

بیمارانی که مبتلا به بیماری‌های عضلانی مانند ضعف عضلات مرکزی و محیطی، میوستنیا یا اسکلروز لوسیتی درجه بالا هستند، نمی‌توانند به طور مستقل تنفس کنند و به دستگاه ونتیلاتور نیاز دارند.

 ⚫آسیب ریه

 در برخی موارد، بیمارانی که آسیبی به ریه دیده ‌اند و نمی‌توانند به طور کامل تنفس کنند، به ونتیلاتور نیاز دارند. این ممکن است در بیمارانی که در اثر عفونت ریوی شدید، آتلکتازی (انسداد ریه) یا ضربه به ریه آسیب دیده‌اند، رخ دهد.

 ⚫بیماران با آسیب مغزی

بیمارانی که به علت آسیب مغزی (مانند سکته مغزی، ترومای مغزی) عملکرد تنفسی نرمال را از دست داده ‌اند، ممکن است به ونتیلاتور نیاز داشته باشند.

⚫بیمارانی که عمل جراحی شده اند

بعضی از بیماران پس از عمل جراحی در ناحیه قفسه سینه یا شکم، نمی ‌توانند به طور کامل تنفس کنند و نیاز به حمایت تنفسی دارند. در این موارد، ونتیلاتور ممکن است موقتاً تجویز شود